To się sprawdziło na wieloklinach w piastach.



Kleje anaerobowe występują w różnych odmianach. Dla przykładu:
http://www.kleje-przemyslowe.pl/r01-14- ... piasta.htm

Byłem przed chwilą w garażu i raz stuknąłem młotkiem w półoś przez pręt, od wewnątrz. Trzeba palnąć, ale wychodzi. Jest za to sztywno jak piorun. Będzie gitara. Teraz tylko żeby tego nie popsuć przy zabiegach po drugiej stronie i wyjdzie lepsze niż nówka.

A ten smar teflonowy który użyłeś do zabezpieczenia przed sklejeniem się na amen nie sprawdził się?

Nie. Klej się nie utwardził po 24 godzinach.

Hmm ciekawe jakby owinąć wieloklin przegubu cienka warstwą teflonu takiego do hydrauliki

Maq a mam kolejny pomysł może ciut droższy ale równie pewny i sprawdzony.
Rozmawiałem dziś z jednym z forumowiczów na temat tych luzów i on kilka lat temu przy swoim polarisie dał gniazda do ponownego napawania, wyfrezowania, a potem do hartowania poprzez węglowanie materiału, jak twierdzi problem już nigdy nie powrócił. Robił mu to ktoś po znajomości jednak już dziś nie ma do tego dostępu. Tak wymyśliłem sobie że można by nawet kupić wybite podzespoły nowe, a następnie dać do hartowania. W Google można znaleźć wiele firm zajmujących się hartowaniem, troszkę gorzej wygląda sprawa z odbudową zużytych już podzespołów.

Podobnie można polecić kolejny fajny patent który jest już założony w moim quadzie. Tuleje zawieszenia z brązu, nie jest to tani sposób ale u mnie jak narazie po 2000 km i kilometrach przejechanych przez sprzedającego nie ma żadnego luzu, nawet najmniejszego.

Pytałem jedną firmę o regenerację. Wysłałem zdjęcia. 600 zł netto za element, czyli za tył 2400.

Tuleje z poliacetalu założone ostatnio, po dystansie 554 km, trzymają wahacz, po odkręceniu go od piasty, w górnej pozycji, nawet obciążone zaciskiem hamulcowym i trzeba go zdecydowanie nacisnąć, żeby wrócił ma dół

Brąz nie sprawdzi się na 100% - gwarantuję...... wypróbowałem. Na początku było fajnie, potem standard....
Brąz, nawet ten twardszy samosmarujący nie jest odporny na uderzenia.

A plastik jest

Popracował dzisiaj maq troszkę. Miałem gości i na dół zszedłem dopiero o 23, ale do przodu idziemy.
Zrobiona ośka leży na masce i czeka na drugą, do pary.



Wieloklin odświeżony wygląda tak.



A w środku druga ośka.



Po dwóch godzinach stuknąłem nowe połączenie młotkiem, żeby nie zastygło za mocno. Jutro rano też to powtórzę, a wieczorem wyjmę półoś i potem złożę wszystko razem. Quad będzie na medal.

Przypomniałem też sobie o luzie w jednym z kół przyczepy. Skoro mamy jechać na Mazury za kilka dni, to wszystko ma działać. Zdjąłem dekiel nakrętki piasty, która okazała się luźna i zobaczyłem prawie błoto. Podniesiona na lewarku moja mini laweta zaszumiała łożyskami. Są dwa w każdym kole. Zdechły i to już dawno. Zawsze myślałem, że w przyczepie to się nie psuje. Uszczelniacz też nie żyje. Jedną stronę rozmontowałem i schowałem łożyska do woreczków. Jutro jedziemy na zakupy. Drugie koło tylko oderwałem od podłogi. Też hałasuje. Naprawimy i to.




Jeszcze zapomniałem do końca wybić półoś quada z piasty, ale to już jutro, podczas składania maszyny w całość. Będzie git.




-- dodano 14.07.2015 09:47 --

Po drodze do pracy nie omieszkałem i dzisiaj zajrzeć do garażu, żeby palnąć młotkiem w przegub. Tym razem już nie puściło Wieczorem będzie rozgrzewanie. Doszedłem też do wniosku, że można wielokliny połączyć i nie demontować następnego dnia, bez ryzyka sklejenia półosi z dyferencjałem na amen. Doświadczenie wielokrotnych prób rozdzielania elementów połączonych Loxeal 89-51 mówi, iż mechanik wyposażony w opalarkę z płynną regulacją temperatury, w zakresie od 100°C, może zdemontować półoś dmuchając gorącym powietrzem w szczelinę między przegubem a skrzynią wyłącznie od strony koła. Trochę cierpliwości, zmiana kierunku nadmuchu i materiał osiągnie pożądaną temperaturę. Będzie prościej, wystarczy skleić i można zapomnieć, a do sprawy wrócić, kiedy będzie taka potrzeba. Tym sposobem spróbuję odłączyć wczoraj posmarowane wielokliny półosi lewej. Najpierw rozgrzeję spoiwo suszarką do włosów, a potem na chwilę dmuchnę moimi 300°C z opalarki. Zrobię to z większej odległości. Wcześniej sprawdzę, przy użyciu termometru z zakresem do 300°C, z jakiego dystansu trzeba dmuchać, żeby rozgrzać obiekt do 100/150/200°C. W przypadku tylnego dyferencjału jest możliwość podważenia kielicha przegubu wewnętrznego, co może pracę ułatwić. Poza tym, w trakcie podgrzewania, można tym sposobem sprawdzić czy klej już jest wystarczająco elastyczny na wyjmowanie osi z pojazdu i wówczas wyszarpnąć ją sposobem tradycyjnym.
Oczywiście niesie to ze sobą pewną niedogodność potrzeby naprawy w terenie. To jednak pozostawiam do decyzji Waszej

Chyba wymyśliłem inny sposób na te wyrabiające się frezy, bo znalazłem przyczynę. Jednak musisz mi powiedzieć jedną rzecz, to potem przedstawię co wymyśliłem. Powiedz, czy do wewnętrznego przegubu idzie się dostać od wewnątrz (od strony kulek) nie wymontowując go z dyfra ??? ( okaże się, że klej będzie zbędny .... )

Oryginalne rozbierałem na stole. Teraz mam zamienniki, ale z quada powinno dać się wyjąc samą oś z przegubem zewnętrznym. Zostanie wówczas koszyk z kulkami, które też można wyjąć. W dyferencjale będzie już sam kielich przegubu wewnętrznego, ale to męcząca robota.

Według mnie wszyscy posiadacze nowych maszyn, oraz tych które luzu jeszcze nie mają, powinni dać między przegub wewnętrzny, a obwód wieloklinu w kole zębatym uszczelkę, albo to uszczelnić silikonem. Tam się dostaje brud i metal się wyciera. Taka moja teoryja.

No to ja mam inną teorię. Oczywiście nie widzę tego dokładnie, i nie znam wymiarów. To tylko taki projekt i trzeba by wszystko przemierzyć, żeby sprawdzić czy to się uda, ale jestem przekonany, że takie rozwiązanie na pewno w znacznym stopniu zapobiegnie wyrabianiu się wieloklinów.

Wariant 1 - mało miejsca pomiędzy przegubami w kole głównym.



Wariant 2 - sporo miejsca.



Można by też wspawać dwie szpilki z obu stron kawałka odciętego wieloklinu i potem nieco obrobić na tokarce. Zamiast wieloklinu można by też zastosować okrągły wałek......

Co Ty na to ??

Jak okazało by się, że to naprawdę pomaga, to rozbieranie miało by miejsce tylko przy wymianie półosi, lub też przegubu....

W Twoim przypadku gdy masz już luzy, klej jako dopełnienie patentu na pewno nie zaszkodzi.....

jedyne czego nie jestem pewien, to czy w środku przegubu wystarczy miejsca na łeb śruby, by koszyk, lub półośka o niego nie zahaczała.......

Tak, to może być bardzo skutecznym rozwiązaniem. Jest dłubanina, to fakt. Od razu mała modyfikacja. Łeb od śruby przelotowej i nakrętka powinny przechodzić przez otwór w koszyku. Wówczas nie będzie trzeba wyjmować kulek. Skręcać kluczem rurowym.
W kole zębatym wieloklin nie jest na całej długości. Po środku jest bańka.
Moje klejenie może nie wytrzymać z powodu krótszego wieloklinu niż w przegubie zewnętrznym, gdzie się sprawdziło.
Tymczasem dokończę to, com zamyślił, założę nowe łożyska w piasty przyczepki i jedziemy na Mazury.

Ok.... to istotne informacje. Jedyne co trzeba by sprawdzić, to jakiej średnicy otwór można wydrążyć w środkdu wieloklinu od przegubu wewn. Tak by za bardzo go nie osłabić......
Maciek - ile ma średnicy sam wieloklin od przegubu ?? (co wchodzi w koło dyfra)

Spaluch skręcał tak chyba przód. Tam oczywiście wielokliny wewnętrzne w dyferencjale nie są w jednym kole, tylko oddzielnie. Rozkręciło się. Nie jestem pewien jak długo śruba i nakrętka bedą wytrzymywać tak czy siak występujące tam małe ruchy obrotowe obydwóch półosi względem siebie.