Uff w końcu udało mi się przeczytać relacje z wyprawy do końca wielki Szacun!!

okazuje się że nie straszna jest sama dzicz okolicy a uciążliwe jest zmaganie się z policją celnikami i strażą parków reszta to pestka

p.s.
należy się też oczywiście wielki szacunek dla quadów Suzi za pokonanie tylu kilometrów w rękach osób które nie mają kompletnie zielonego pojęcia o quadach i ich użytkowaniu a jednak dali rade choć mieli parę przygód w postaci przeciążonych bagażników co spowodowało ich połamanie a w natępstwie pękniecie samej ramy ale to malutki szczegół w tej całej wyprawie

jeszcze raz szacunek dla jeźdźców i quadów

Zgadzam się z Sanolem przeczytałem relacje z tej wyprawy. "tam się nie dyskutuje,tam się płaci" czy jakoś tak nie pamiętam dokładnie.Tamtejsi ludzie nie byli zbyt mili dla Nich,kradli im rzeczy,przeszkadzali itp.Znaleźli się jednak tacy co przywitali ich gorąco,bo spotkać "białego" człowieka to dla nich wielkie wydarzenie

Bardzo dziekuje za mile slowa uznania.
wyprawa nie byla latwa, wymagala duzego poswiecenia i codziennego zmagania z terenem i nie tylko. może nie mialam wiekszego doswiadczenia w jezdzie na quadzie przed wyprawa, ale na szczescie moj maz je mial. A za nim dojechalismy do tych najciezszych terenow 'czarnego ladu" jak Kongo, czy Centralna Afryka przeszlam już niezla szkole jazdy wiec trudno twierdzic ze "nie mialam pojecia o jezdzie na "quadzie". ja na nim nie jezdzilam ja na mim zylam przez ostatnie 8 miesiecy. byl to moj najwiekszy przyjaciel, (zaraz po mezu), o ktorego balam się tak bardzo jak i o siebie.
Gdybym miala jeszcze raz wrocic przejechac Afryke, wybralabym ten sam model, jedyne co bym zmienila to rozlozenie ciezaru zapasowego paliwa, ktore kosztowalo Josha ciagle problemy zjego quadem. ja powinnam wiesc polowe, no ale za meza mam dzentelmena "który wzial wszystko na siebie"
pozdrawiam wszystkich

Aniu cieszę się że mogę Ci osobiście pogratulować wyczynu, kibicowałem Wam od początku do końca.
Rewelacyjne fotki oddające klimat Afryki.
Pozdrowienia dla Szanownego Pana Małżonka.

Jarek

PS. Może jakies wspólne latanko po świetokrzyskich wetepach

O jak miło !!!
Własnie zobaczyłem że Pani Hogan zawitała na naszym forum.
Oczywiscie z wielkim zainteresowaniem sledziłem cala wasza wyprawe !!!!
Z zapartym tchem czekalem na dalsze opisy wyprawy i kolejne doskonałe zdjęcia.

Wielki szacunek!!!

Tak trzymać.

dzięki za mile slowa.
Dla tych którzy nie wiedza to byla nasza druga podroz na "czarny kontynent", pierwsza byla na motocyklu. lQuad sprawil ze byla to moja przygoda zycia, ponieważ bylismy w stanie dotrzec do miejsc trudno dostepnych dla motocyklow, i jeździć drogami gdzie samochod by się nie zmiesci, a naszym zdaniem najlepsza czescia w podrozowaniu to odkrywanie nowych szlakow, a nie zostalo ich za wiele.
Pozdrawiam

Chociaż mocno wylewny nie jestem mogę napisać, że jestem pod wielkim wrażeniem... zarówno wyprawy jak i sposobu i okoliczności poznania męża...
Jak czytam "coś takiego" to sprawdzam, czy przypadkiem nie przełączył mi się komputer na jakieś "science fiction"...
BRAWO za wszystko!!!!

Przeczytałem pamiętnik z podróży, obejrzałem zdjęcia ..... i gratuluję Aniu .... i zazdroszczę.

W najnowszym numerze pisma "Wyprawy" jest klkustronnicowy artykuł o tej eskapadzie wraz z wieloma fajnymi fotkami.