pod warunkiem, że cię ktoś na koniec rajdu rozpozna gdy jesteś cały brązowy od błota , rajd był pierwsza klasa , a my nie mamy powodów do marudzenia, zawodnicy ostrzy i ładnie walczący z terenem jaki przygotowali organizatorzy... konkret

z tego wszystkiego dziś pojechaliśmy obadać pobliski poligon wojsk chemicznych - jest co robić

No i to jest właśnie fajne bo podchodzi do Ciebie ktoś kto mimo że byłeś uwalony miałeś uwalonego quada było ciemno a on i tak Cię zapamiętał by Ci podziękować.

Fajnie było zrealizować marzenie zrobienia rajdu na poligonie drawskim i widzieć kilkadziesiąt quadów w tym legendarnym miejscu. Kiedy ponad rok temu zaczynaliśmy z Dorotą przygotowania nie wiedziałem, że tyle problemów po drodze nas czeka.
Już wydawało się, że ekolodzy wystraszą nas watahą wilków, ale kiedy wiele środowisk zrobiło raban o zamykanie dla offroadu najwłaściwszego miejsca to okazało się, że mapa zatwierdzona przez RDOŚ dała nam legalnie miejsca jakich nie odwiedzałem przez 17 lat bywania na tym poligonie przy okazji wielu rajdów. Sporo zamieszania było nawet w dniu startu kiedy okazało się, że amerykanie w ostatniej chwili chcą sobie postrzelać z moździerzy i żeby było śmieszniej to walą prosto w Piaskowy Bród gdzie tydzień wcześniej powiesiliśmy sporo pieczątek rozpoczynających trasę
Układanie trasy i mocowanie EPK musiało się odbywać tylko w weekendy więc z Patrykiem już 2 tygodnie przed terminem rajdu penetrowaliśmy pola robocze, ale tydzień przed rajdem na 10 godzin jazdy bez gaszenia silnika i wieszanie pieczątek quad zużywał 10-11 litrów paliwa na 100 km a nasiąkająca błotem przez tydzień czołgówka potem wessała potem całe paliwo uczestników rajdu i nie było szans na objechanie trasy. Pomoc naszych kolegów samochodami terenowymi z Drawska przyszła w ostatniej chwili kiedy już zbiorniki wysychały do cna. Zresztą nie tylko w tym pomagali, bo Stowarzyszenie 4x4 Drawsko Pomorskie wyszykowało nam tor na odcinek specjalny przygotowując nawet parking i wiatę na tą okazję.
Naprawdę warto było przygotować tor, żeby wreszcie zobaczyć walkę na żywo. Było wszystko od trawersów po kamienisty trial i bagienne odcinki wciągające co poniektórych na peryskopową. Tutaj widać było wysiłek po kilkunastu godzinach na quadzie, ale też technikę i łatwość w pokonywaniu trudnych przeszkód.
Drugi sezon Pucharu Polski się zakończył i z mojej strony wielkie podziękowania dla tych którzy pracowali przy realizacji PPP ATV/PZM 2014 i dla naszych sponsorów bo bez nich nic byśmy nie zrobili.
Szczególnie dziękuję Dorocie za cały rok spędzony przy komputerze i telefonie a więc ogarnięcie tego całego majdanu, Dzikiemu, Kacprowi i Norbiemu za to, że im się chciało tak daleko jeździć i potem wieszać te nasze EPK w błocie po szyję i słuchać starego dziada jak mu to nie pasuje a potem że i tak by nikt nie zrobił lepiej, Patrykowi i Monice, że nie muszę wiedzieć nawet jak to działa, ale wiem, że zawsze działa i zdążą na czas i ogarną te megabajty.
Dziękuję wszystkim uczestnikom, że przyjechali i było dla kogo pracować kolejny sezon i zobaczymy co się uda w kolejnym roku, chociaż sam nie wiem czy jest jeszcze jakiś patent na trasę której nikt nie pokona

Co tu dużo gadać, trasa była rewelacyjna i każdy znalazł chyba coś dla siebie. Cała ta otoczka odbiory techniczne , odprawa itp. to fajna i profesjonalna robota. Satysfakcja z przejechania całej przygotowanej trasy była ogromna

Byłem kiedyś na zawodach, gdzie Org się uparł i taki OS zrobił.
Zawsze mnie nachodzi refleksja: Można? Można! Ale po co ?
Na filmie powyżej pieczątka trudna i Gość ją zdobył w wielkim stylu (to jest Szyna?).
Tylko znów refleksja: Czy on jechał na quadzie?
Tak trochę wkładam kij w mrowisko bo:
- uwielbiam zawody
- nie pojadę na żadne dopóki wodery będą obowiązkiem a nie opcją
- nie pojadę na żadne dopóki wyciągarka będzie obowiązkiem a nie opcją
Powyższe należy czytać:
Wielu dobrych zawodników zawiesiło uczestnictwo w zawodach z powyższych względów.
Brakuje po prostu takich zawodów, w których dobry zawodnik pokona 95% trasy na kołach.
Słabsi mogą/muszą korzystać z woderów, wyciągarek i innych szpejów nabierając doświadczenia i odwagi.

Myślę, że na nizinach raczej trudno będzie zrobić rajd zupełnie bez wody, a pieczątka do której wspomniany Szyna podpływał była też zdobywana od góry po grobli, ale to wymagało sporo wysiłku fizycznego, pomyślenia i pomocy kolegów z teamu.

Co do próby to właśnie tam pokazało się i to publicznie kto i jak myśli i na trawersach, a ten kto potrafi podeprzeć quada dojeżdżał do pieczątki na kołach kiedy reszta jechała na dół i potem się podciągała. Dalej było tak, że jeden z teamu trochę siłowo jechał na odcinek trialowy pakując się podwoziem na kamienie i koła wierzgały bezradnie, a koledzy obok przejechali pomiędzy głazami i tylko z uśmiechem kolegę wsparli taśmą na drzewko
Odcinek specjalny był tym bardziej trudny, że każdy miał już nakręcone przynajmniej 9 godzin walki z terenem.
Kolejne doświadczenia zebrane i nasz zespół d/s tras na pewno postara się o kolejny stopień wtajemniczenia i właśnie tam musi być alternatywa dla wyciągarki, chociaż czasami lepiej jej użyć.
Co do woderów to znacznie lepiej mi się zdejmowało pieczątki bez woderów tam gdzie Szyna pływał niż wieszało w woderach
A propos cytowanego kolegi : Szyna mam twoją skrzynkę z całym zapasem rękawiczek , okularków i już ją wysuszyłem.
Przy sprzątaniu zabrałem jeszcze jakiś kanister czerwony z napisem 001, może ktoś szuka to mam go w garażu.

Szanowny Jacku (że się tak spoufalę ) rozumiem wszystko.
Wiesz, że zawsze się czepiam, ale tylko w dobrej wierze.
Marudzę, bo dawno nie byłem na żadnych zawodach i żal d..ę ściska.

Choć taka dyskusja co zawodnicy chcieli by mieć na zawodach (zwłaszcza jeżeli jest to cykl)
by się przydała na zimowe wieczory
Ja bym chciał taki cykl:
- góry na koło
- straszne góry z drobnymi elementami alpinistyki
- jakaś dobra nawigacja po bezludziu (ewentualnie z górami )
- no i może być jedna mała edycja wodno-błotna
Znaczy tak, żeby każda edycja była inna i tylko na jednej było trzeba pływać obok quada.
Tak żeby odważny, dobry zawodnik jechał i tylko z konieczności używał wyciągarki.
Tak żeby użyć wszystkich aspektów i umiejętności, zarówno operatora jak i maszyny.
To moje preferencje.

Kiedyś o mało nie pokłóciłem się z Markusem jak w Lubiechowej uparł się i na tej pięknej górskiej trasie
wpakował dwie pieczątki w błocie po cyce. Mimo dobrej pozycji końcowej zepsuł mi całą radość.

PS.
Gdybyście kiedyś robili jakąś edycję w Lubiechowej a nie startowałbym to podejmę się
ułożenia trasy. Wtedy opinia zawodników zweryfikowała by moje wymądrzanie się

Każda uwaga pomaga w planowaniu i dobieraniu tras, a my już w następny weekend wstępnie opracowujemy górskie klimaty w Stężnicy, będą tam właśnie takie górki "na koło" a mnie oczywiście marzy się jakaś porcja alpinistyki.
Może uda się nam tak właśnie podzielić odcinki specjalne według tego schematu : na koło i alpinistyczny.
Tradycyjnie zabieram przewietrzyć swój worek z linami i jak nie wystarczy 30 m to się podwieszam tą o długości 80 m
Jak masz czas na zakończenie sezonu u Dzikiego to zapraszamy w Bieszczady.

co macie na myśli pisząc góry na koło?

wspomniany wcześniej przejazd po kamieniach

Faktycznie trochę slangiem zalatuje nasz język i bardziej poprawnie brzmi : trasa do przejechania na kołach (czyli bez pomocy wyciągarki).
To właśnie o ten fragment próby mi chodziło i o tych naszych asów
Słuchałem z boku jak publika była zachwycona możliwością podglądania co kto robi, ale później też było nie mniej dynamicznie i nawet UTV bez zatrzymania pokonał ten trudny odcinek.

By się znalazł.
Myślałem o tej imprezie, ale mój wierny towarzysz (KQ) przechodzi reinkarnację.
Po Twoim zaproszeniu żałuję, że teraz go rozkręciłem (niemal do ostatniej śrubki).
Jak ułożysz trasę pode mnie to 2015 zaszczycę swą obecnością i nie walnę focha jak w 2013



PS.
Zestaw lin mam podobny: 30 i 100m.
To znaczy, że jestem lepszy? Bo mam dłuższy (odcinek liny )?

Jak widzisz układanie tras zaczyna się za kilka dni i każda sugestia będzie brana pod uwagę

Główny zarys jak powyżej.
Wiem, że łatwiej się krytykuje/ocenia niż coś robi samodzielnie
ale jako przykład podam wąwóz w północnej części trasy na PPP 2013 w Stężnicy.
Znam te okolice dość dobrze i teren ma rewelacyjny potencjał do jazdy na koło.
Pod warunkiem, że nie padało (deszczem lub śniegiem) - ale o to do Org przecież pretensji nikt nie ma.
Wspomniany wąwóz:
świetny do jazdy bez względu na warunki pogodowe, ale pieczątka co 50m raz z lewej raz z prawej
wymagająca jedynie podpięcia liny i wciągnięcia/opuszczenia się (bo inaczej nie da rady) odbiera radość jazdy.
Umiejętność sprawnego korzystania z wyciągu jest ważną umiejętnością przeprawowca, ale sprawdzenie
tego nie powinno się odbywać w ten sposób.
Jechaliśmy wąwozem odcinek 2,7km przez 3h48' i cały czas 'bawiliśmy' się wyciągarkami.
To nie było trudne tylko strasznie irytujące (aż do rezygnacji z dalszej rywalizacji).
Przez grzeczność przy innych zawodnikach osobiście Cię nakłamałem, że pokonała nas pogoda
bo nie byłem zdolny do rzeczowej rozmowy (usposobienie: choleryk ).
Teraz już na spokojnie, bez większych emocji wyrażam swoją opinię

Podpinam się pod słowa Waldo. Lubiechowa. Tam było do zrobienia wszystko na kołach.



Podpinam się pod słowa Waldo. Lubiechowa. Tam było do zrobienia wszystko na kołach.