No właśnie tak Was wessało w tym namiocie że nawet nie zauważyliście że przestało padać Widok był przecudny jak "wyszedłeś" z namiotu za potrzebą i przez zaciśnięte zęby rzekłaś " ku.........a jaaaaaak ziiiiimno" a trząsłeś się jak osika na wietrze hi hi hi hi Ja zostałem przy ognisku jeszcze kilka godzin bo noc zrobiła się piękna i gwieździsta a las bardzo żywy Całą noc "coś " łaziło między namiotami czego wy ze zrozumiałych względów słyszeć nie mogliście i to tej właśnie nocy Irek ubrał się we wszystko co miał a wy spędziliście noc w gaciach twardziele hi hi hi hi - było bosko
Fotki jutro bo jestem wyjechany dzisiaj

-- dodano 01.11.2014 17:44 --

No to lecimy fotki z dziewiątego dnia wyprawy
Już po godzinie jazdy od biwaku pojawia się zupełnie nowa perspektywa



Jak to na południu z rana lekkie zachmurzenie a od południa lufa !



Chwilę później odsłania się piękny widok na Kamienna Miasto - Wardzia



Kamienne Miasto Wardzia



i trochę bliżej widok na Kamienne miasto



W tle Skalne Miasto



Zawsze znajdę sobie jakąś skałkę



Arkadio autor relacji ...... pisanej
https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/ ... 9556_o.jpg


na Gruzińskiej skałce



zmęczone Szarejki w busiku



Popas parking Wardzia w tle skalne miasto



Śmierdzący turyści z Japonii idą na wycieczkę



bileciki do kontroli



Irasek ogarnął transport na górę



Arkadio się cieszy bo na chwilę pozbył się mandżuru quadowego mi się nie chciało



skalne miasto wnętrza



skalne miasto Wardzia z dołu



skalne miasto wnętrza



skalne miasto Wardzia



skalne miasto Wardzia



cdn



skalne miasto Wardzia - wnętrza



To bodaj największy zamek w Gruzji



skalne miasto Wardzia - wnętrza



skalne miasto Wardzia - wnętrza



skalne miasto Wardzia - wnętrza



Dalej zwiedzamy , dzień wybitnie pro kulturalny



Ochrona upala na parkingu dobrze że zapiąłem mu reduktor bo placu by mu zabrakło



Ochrona i Straż pożarna z NY



Dalej tylko lotem mostu nie ma




z księdzem i ........... katechetką .




Oznaczyliśmy się na Pajero parafialnym




W końcu biwak ten ostatni w tle góry warczały a godzinę później przy........o i to zdrowo co niektórym nie przeszkadzało

Piękne fotki, gigantyczne przestrzenie
skalne miasto niczym z jakiejś krainy baśniowej, skalne miasto w Czechach przy tym to jakaś igraszka

ps. Ksiądz się tam fajnie ustawił





A w ogóle to ja chce quadem na Gruzjeeee

Chłopaki super wyprawa i zaje...szcza relacja z niej

Relacja z wyprawy na portalu http://www.scigacz.pl/Quadami,do,Gruzji ... 24824.html
A to komentarz redakcji scigacz.pl:


Świetna relacja i piękne zdjęcia .

Napięcie dozowane jak u Agaty Christie................. wyjazd kozak

Pobudka rano ponieważ chcemy już tego dnia jak najwcześniej dojechać do Batumi zakwaterować się w hotelu i pójść pozwiedzać miasto. Pakujemy mokre namioty resztę dobytku i lecimy. Jedziemy fajną szutrową górską drogą , kilometry fajnie uciekały. Dzikiemu psuje się nawigacja i biedny traci orientację w terenie. Taki z niego przewodnik stada ha ha , że bez wspomagaczy nie wie gdzie jest północ. Dziki wybacz ale nie mogłem się powstrzymać od drobnej złośliwości. Zrobiło nam się go szkoda i dostał nowe oczy w postaci nawigacji Jarka. Droga choć marna doprowadza nas do cztero krzesełkowego porządnego wyciągu narciarskiego. Taki trochę wyciąg widmo, bez żadnej infrastruktury hotelowej czy restauracyjnej bez żadnej porządnej drogi dojazdowej . Zastanawialiśmy się w jaki sposób w sezonie narciarskim dojeżdżają tu narciarze ale warunki do jazdy muszą być świetne. Jest 2300 mnpm. Omijamy górną stacje wyciągu i jedziemy dalej mocno kamienistą drogą wśród zielonych gór. Widoki piękne a w oddali widzimy wioskę. Zjeżdżamy do niej i widzimy że składa się ona z kilkudziesięciu drewnianych domów. Okazuje się , że w całej osadzie nie ma żywego ducha. Nikogo. Wrażenie niesamowite trochę jak z horrorów. Przejeżdżamy przez wieś wypatrując oznak życia , których nie ma a o niedawnej obecności człowieka świadczą tylko pozostałości rachitycznych ogródków przydomowych. Najprawdopodobniej była to wieś pasterska z której mieszkańcy już zdążyli wyjechać przed zimą. Opuszczamy to trochę straszne miejsce i jedziemy dalej fajną mocno kamienistą drogą, która ciągnie się kilometrami bez obecności człowieka. W końcu droga zaczyna biegnąć w dół. Zaczynamy zjeżdżać. W pewnym momencie droga zmienia się w mocno stromą i bardzo kamienistą . Uważamy mocno aby na koniec nie zrobić sobie kuku. To naprawdę trudny i wymagający odcinek. Jakież jest więc nasze zdziwienie jak widzimy Mercedesa 510 w wieku już na pewno mocno pełnoletnim zapakowanego dobytkiem , zwierzętami i dwójką dzieci. Niestety pękł mu resor i nie mógł dalej jechać. Zatrzymujemy się ale nie jesteśmy w stanie nic pomóc. Dwóch Gruzinów wcale nie wyglądało na zmartwionych zepsutym samochodem. Potem często zastanawialiśmy się w jaki sposób można było przejechać tą drogę takim autem. Cóż to już chyba pozostanie tajemnicą miejscowych , którzy w każdym zakątku świata zadziwiają takich słabych i małych cywilizowanych ludzi jak my. Zjeżdżamy do cywilizacji . Droga staję się lepsza pokazują się wsie, w których jest prąd na podwórkach stają samochody a dzieci chodzą do szkoły. Właśnie w jednej z takich wsi zostajemy zatrzymani przez nauczyciela , który koniecznie chce abyśmy zrobili sobie zdjęcie z cała radą pedagogiczną miejscowej szkoły. Jest 15 września – pierwszy dzień roku szkolnego w Gruzji . Oczywiście robimy pamiątkowe zdjęcie, zwiedzamy szkołę (pokażcie zdjęcia szkoły swoim dzieciom ) chwilę rozmawiamy z nauczycielami z których większość mówi po angielsku. Wymieniamy się adresami mailowymi i jedziemy dalej. Po drodze Dziki łapie jeszcze pięknego kapcia na trzy sznurki. Nie wiem ile wyłapał kapci na tym wyjeździe bo już nie chciało się nam liczyć. W każdym razie jego quad wrócił do domu na czterech flakach bo z kół zeszło powietrze na lawecie (Dziki pochwali się pewnie marką opon ku przestrodze innych). Niestety wkrótce wjeżdżamy na asfalt ale wzdłuż niego wiedzie koryto rzeki . Wjeżdżamy z Dzikim do niego jedziemy jakiś czas ale niestety dalej się nie da. Wjeżdżamy na drogę i orientujemy się że reszty nie ma. Sądząc , że pojechali dalej asfaltem jedziemy aż orientujemy się , że chyba się zgubiliśmy z resztą ekipy. Stajemy w małym barku przy drodze dla kierowców i czekamy na resztę. W menu tylko ryba więc czemu nie. Wędzona podawana z purii i o zgrozo z musztardą. Musztardy w Gruzji nie podano nam nawet do szaszłyków. Chłopaki nadjeżdżają wsiadamy na quady i jedziemy dalej sądząc, że porządnie zjemy dalej. Mimo , że wjechaliśmy na główną drogę nasze nadzieje na porządny obiad się nie spełniły. Dopiero po kilkudziesięciu kilometrach trafiamy do przydrożnej restauracji . Niestety jedzenie tam też nie było specjalne a ceny były dość wysokie. Zostały nam już tylko ostanie kilometry naszej wyprawy. Po niedługim czasie dojeżdżamy do Batumi i witani przez stada spacerującego po ulicach bydła po dziesięciu dniach kończy się nasza podróż po Gruzji. Dojeżdżamy do firmy w której zostawiliśmy auto z lawetą , witani przez wszystkich jej pracowników pakujemy nasze ukochane!!!!! maszyny na lawetę. Zostawiamy przyczepę na terenie firmy i samochodem jedziemy do hotelu , zarezerwowanego przez poznanego księdza. Hotel w centrum miasta jak się okazało bardzo przyzwoity. Pokoje duże , łóżko duże, biała pościel no i prysznic a w nim ciepła woda. No po prostu luxus przez duże L. Koszt hotelu ze śniadaniem na jedną osobę to około 120 zł. Wieczorem idziemy na wystawną kolację do restauracji poleconej nam w recepcji. Jedzonko super ostatni miły wieczór w Gruzji. Wracamy późno do hotelu i pod zimnego arbuzika robimy jeszcze po drinku. Rano na śniadaniu przy sąsiednich stolikach siedzą kobiety mówiące po rosyjsku. Zauważam , że komentują treść koszulki którą mam na sobie a na której jest namalowana polsko – ukraińska flaga jasno obrazująca naszą sympatię do Ukrainy. Myślimy , że kobiety są Rosjankami a komentarze raczej nie są nam przychylne. W pewnym momencie jedna z kobiet odzywa się do nas po polsku i okazuje się że są to Ukrainki a napis na koszulce bardzo im się podoba. Idziemy jeszcze na drobne zakupy do domu pokonując ulice Batumi na których nikt nie przestrzega przepisów ruchu drogowego. Pakujemy nasze zabawki do naszego Mieczysława i opuszczamy gościnną Gruzję.
1885 kilometrów po Gruzji
30409 metrów całkowita wzniosłość
2980 mnpm max wysokość.
Kilka złapanych gum
Luźna końcówka drążka kierowniczego.
Wyprawa do Gruzji to już historia. Emocje opadły czas biegnie szybko więc trzeba zacząć myśleć już o następnej wyprawie. Widzieliśmy w Gruzji drogowskaz 1280 km Teheran więc czemu nie!!!!!!!

Arkadio Ty mendo Pakistańska aleś na mnie siadł
Może i straciłem oczy czytaj navi ale wolę to niż sraczkę w miejscu gdzie nie ma gdzie się "wyluzować"
No tak jeśli chodzi o ilość kapci byłem faktycznie liderem było ich ............... prawi naście .
Opony............. no cóż do jazdy w zmiennych warunkach terenowych mocno obciążonym quadem bardziej niż poniżej średniej oczekiwanej . Opono o przekroju okrągłym zdecydowanie odpada a już na pewno w Kingu

No dobra skończyłeś relację pora na fotki które będą zaraz

-- dodano 28.11.2014 02:28 --

I już bodaj ostatnia partia zdjęć . Oj fajnie było

Pięknie... nie będę się już powtarzał w zachwytach...

twarze mijanych/poznanych i tych niepoznanych lodzi na fotkach ( to co z nich można odczytac) i widoki jakby czas się tam zatrzymał dawno temu - to wszystko niepowtarzalne i jedyne w swoim rodzaju.

Dzięki za naprawdę piękną "wirtualną wyprawę" dla nas .....

Mario

Dzięki wszystkim za miłe słowa uznania dla moich marnych zdolności pisarskich. Jestem zdziwiony bo prawie 3000 odsłon to naprawdę dużo jak na stronę i forum , które chyba przeżywa kryzys a to pewnie z powodu tego ,że moda na quady przeminęła a zostali tylko pasjonaci tego sportu.
Czy warto pojechać quadem do Gruzji ??!!!
Na to pytanie każdy musi odpowiedzieć sobie sam . Opisując tą wyprawę miałem na celu przede wszystkim przedstawienie jak największej ilości szczegółów i informacji potrzebnych do zorganizowania takiej wyprawy. Najważniejszą sprawą przy organizacji tego typu przedsięwzięcia jest zdobycie jak największej ilości informacji o krajach do których jedziemy . Dlatego trzeba poświęcić dużo czasu aby potem jak najmniej rzeczy mogło nas zaskoczyć. Mam nadzieję, że opis ten pomoże wszystkim tym którzy zechcą odwiedzić Gruzję lub będą do niej podróżować chociażby samochodem. Na pewno nie opisałem tu wszystkiego więc jeśli ktoś będzie chciał poznać więcej szczegółów proszę o kontakt na maila a w miarę możliwości odpowiem na wszystkie pytania. To już kolejna nasza wyprawa , która definitywnie dobiegła końca . Trzeba zacząć przygotowania do następnej więc liczę na wszystkich którzy coś będą mieli do powiedzenia na temat kraju do którego się wybierzemy. A dokąd wkrótce to się okaże.

No jestem ciekaw co wymyślicie

ARKADIO - jedno boli ,że czytam o Albanii Rumunii czy teraz o Gruzji i wszędzie quadowców ciepło witają , tylko u nas w naszym pięknym kraju jest totalna nagonka i wszechobecne zakazy to jest naprawdę przykre.My walczymy na naszym ,, podwórku '' aby i w Polsce można było ciekawe miejsca zwiedzić z siodła !!
Pozdrawiam serdecznie - wyjazd kozak , relacje i foty kozak

Niestety my jak zawsze "musimy być świętsi od papieża" . Często wychodzi z nas to polskie piekiełko . Zwiedzanie świta zawsze jest piękne i ciekawe a Polaka to przecież też świat i to bardzo bardzo piękny.
Dla mnie zwiedzanie świata to poznawanie nowych najczęściej fantastycznych ludzi bo oni potem zostają w pamięci na zawsze w przeciwieństwie do oglądanych kolejnych katedr czy kościołów. Tak czy siak warto podróżować bo świat jest piękny i ciekawy a jak ktoś powiedział czym więcej podróżujesz tym więcej ci się chce podróżować i jest się z tym w 100% zgadzam. Wyprawy to narkotyk - uzależnia. Kończy się jedna zaczynasz myśleć o następnej

ARKADIO - wysłałem do Ciebie wiadomość na PW mógł byś odczytać??

Czoper dotarł do ciebie Mail?

Dzięki dotarł przepraszam ,że nie odpisałem już się poprawiam !!

Moje gratulacje, chyba kochacie wschód?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk