Witam,

Nieistotne czy jesteś hokeistą, bokserem czy tancerzem każdy swój trening powinieneś rozpoczynać od poprawnej rozgrzewki.

Rozgrzewka jest bardzo istotnym elementem treningu. Zaniedbanie jej lub wykonanie niepoprawnie może być przyczyną wielu, często niebezpiecznych kontuzji.
[ http://www.mocni.net/zdjecia/fitness/rozgrzewka2.jpg ][ http://www.mocni.net/zdjecia/fitness/rozgrzewka3.jpg ][ http://www.mocni.net/zdjecia/fitness/rozgrzewka4.jpg ]

Zadania rozgrzewki:
- przygotowanie organizmu do wysiłku (efektem tego jest rozgrzanie mięśni, zwiększenie elastyczności więzadeł, zmniejszenie tarcia w stawach)
- przyspieszenie adaptacji do wysiłku (szybsza i lepsza wymiana tlenu pomiędzy naczyniami krwionośnymi i mięśniami)
- podniesienie temperatury ciała (mięśnie są lepiej ukrwione, zwiększa się pobudliwość, przyspiesza się reakcje energetyczne)
- pobudzony zostaje układ nerwowy

Jak powinna wyglądać rozgrzewka?
Przede wszystkim powinna obejmować swoim zakresem część ciała, którą będziemy trenować. Jedną ze skuteczniejszych metod, jest wykonywanie rozgrzewki składającej się z trzech części:

1) Rozgrzewka ogólna całego organizmu, która służy pobudzeniu układu mięśniowego, więzadłowo-stawowego oraz układu nerwowego do czekającego go wysiłku (tej części rozgrzewki poświęcony jest poniższy film).

2) Rozgrzewka specjalistyczna odnosi się przede wszystkim do celów, jakie zamierzamy realizować w głównej części wysiłku fizycznego.

3) Rozgrzewka indywidualna powinna być zgodna z indywidualnymi warunkami fizycznymi i predyspozycjami do danej dyscypliny sportowej.

Rozgrzewka ogólna
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=R2apY9XU-wg
Warto pamiętać także, iż rozgrzewka ma nas tylko rozgrzać, przygotować do treningu właściwego, więc należy umiejętnie dobrać jej intensywność do naszych możliwości.


Materiał zaczerpnięty z http://www.mocni.net

Pozdr

Broda do szyi - Ćwiczenie to jest bardzo proste. Po prostu należy przywieść szczękę dolną jak najbliżej szyi. Wprawdzie można by to wykonać opuszczając luźno głowę, nie uzyskalibyśmy jednak pożądanego efektu. Należy zatem napiąć mięśnie na szyi i nimi właśnie ściągnąć brodę do dołu. Odczujemy wtedy pracę mięśnia mostkowego - obojczykowo-sutkowego, przyczepiającego się do tylnej, górnej części żuchwy, a u dołu do końca mostkowego obojczyka i rękojeści mostka. Kiedy uda nam się opanować prawidłowo tę czynność, możemy położyć się na ławce z głową poza nią. Pozwólmy, aby głowa opadła nieco do tyłu i unieśmy ją, przybliżając znów brodę do szyi. W tym wypadku za obciążenie będzie służyć sama głowa. W miarę nabywania doświadczenia można pokusić się o umieszczenie na czole dwukilogramowego obciążnika, oczywiści odpowiednio go zabezpieczając przed ześlizgnięciem. Nie powinno się zwiększać obciążenia zbyt gwałtownie.

Prostowanie karku - Ćwiczenie to może być wykonywane w różnoraki sposób. Zaczynamy od ułożenia się na ławce z twarzą zwróconą do dołu. Wolno opuszczamy ją na ławkę, a następnie łagodnie podnosimy (nie powinno się dopuszczać do przeprostu). Tutaj również sama głowa służy jako czynnik oporujący. Kiedy poczujemy się pewniej oraz uda się nam rozwinąć nieco siły, można rozpocząć stosowanie obciążenia. Starannie przymocowujemy wtedy dwukilogramowy obciążnik na potylicy i wykonujemy ćwiczenie w ten sam sposób, co bez obciążenia. Nie wolno zwiększać ciężaru zbyt szybko, może to bowiem spowodować poważne konsekwencje.

Zginanie do boku - Stojąc prosto, pozwólmy głowie opaść nieco na bok, a następnie wolno podciągamy ją do góry. Ponieważ w tym wypadku nie możemy liczyć na zbyt duży opór, w drugiej fazie ćwiczenia spróbujmy położyć się na boku, opuścić głowę luźno i unieść ją do poziomu, zrównując jej oś z linią ciała. Ostatecznie możemy przymocować po jednej stronie głowy dwukilogramowy obciążnik.

Obracanie - Czynność ta rzadko jest spotykana w ćwiczeniach oporujących. A przecież różne dyscypliny sportu wymagają częstych obrotów głowy, powodujących olbrzymi nacisk na kręgi szyjne, nad którymi niekiedy nie da się zapanować. Ponieważ większość z nas nigdy nie uczyła się obracać głowy w kontrolowany sposób, najlepiej jest zacząć ćwiczyć bez jakiegokolwiek obciążenia. Opór można stworzyć przyciskając jedną dłoń do policzka, drugą zaś kontrolując zakres ruchu. Ćwiczenie należy wykonywać wolno i ostrożnie.

W książce Marka Kruszewskiego i Luciana Demeilles'a jest takie ćwiczenie:

*przywodzenie i odwodzenie głowy leżąc bokiem. Rozwija ono boczne partie mięśni szyji i górne części mięśnia czworobocznego.

POZYCJA WYJSCIOWA:Leżymy bokiem, głową wystaje za krawedź ławki. Za pomocą opaski ze skory lub tkaniny mocujemy do głowy obciążniki (rozsądny dobór obciążenia).
RUCH: Maksymalnie przyciągamy głowę do barku a następnie opuszczamy. Te same ruchy wykonujemy leżąc na drugim boku.