To chłopaki zabawę mają na całego

Topienie, awarie, rolki, amory, oleje - ciekawe co ich tam jeszcze może spotkać

Czekamy na dalsze relację.

Ale i tak ich trzeba będzie wypytać o szczegóły na ustawkach

Chłopaki już wracają do kraju wszyscy cali i zdrowi wczoraj zalogowali się w pensjonacie o pierwszej w nocy a liczniki im pokazały za ta dniówkę 320 km

ładnie poszaleli, oby sprzęty im wytrzymały

Po 320km to chyba się schodzi z quada razem z siodełkiem
Gratulacje udanej wyprawy

znam takich co robili 500 w jeden dzień na pustyni, tylko opowiadali że widok monotonny

z tych 320 to chyba ze 200 było po asfalcie.
W terenie po ok 200km to już tylko padaka

Przemycam trochę fotek z wyprawy zamieszczonych przez Ciapka wraz z krótkimi komentarzami







powyżej oczywiście ZIMNY LECH...





zdjęcie na okładkę Travelera...



szop pracz...







ktoś się nie bał i zajeb...

Wczoraj pogadałem trochę "przy piance" z Ciapkiem i wiem, że szykuje się duża relacja filmowa z tego wyjazdu! Czekam niecierpliwie!

Parę fotek z wyprawy

wyjazd z pod pensjonatu


miejscowy koleżka


Stacja Shell


lekka walka w rzeczce

Gratulacje udanej wyprawy, napiszcie coś bliżej o tych amorkach. Czyżby nie wytrzymały dodatkowego bagażu na quadzie.

Czy Honda była na oryginalnym zawiasie czy utwardzona??

Witam panowie wyprawa marzenie ,czekamy na filmki

Honda obleciała na oryginalnym zawiasie i bardzo dobrze sobie radziła - tylko po małej wywrotce w rzece chyba pozalewało jej instalacje i przestały świecić xenony i lampa z tyłu.

Sprzęt wprawdzie był dociążony a prędkości przelotowe po kamieniach spore ale Amory chyba siadły już z wcześniejszego przemęczenia materiału

Ponieważ wyciągnąłem chłopaków na tą wyprawę naskrobię co nieco:


Na długo oczekiwaną eksplorację rumuńskich Karpat w piątek 13 sierpnia 2010 wybrała się ekipa Irbis Squad w składzie :carrington, artur dg, vvv ,marcin Rincon i ja. Po małych perturbacjach z pakowaniem gadów udaje nam się w końcu wyruszyć z Krakowa około 22ej.W sobotę koło południa docieramy do hotelu Pensione Sub Piatra, gdzie po zrzuceniu quadów z lawet postanawiamy jeszcze tego samego dnia ruszyć w teren. Przecież nie przyjechaliśmy tu wypoczywać... Przed nami pętla po Karpatach licząca około 1100km i nie byłoby stresu gdyby Sanol ,który miał kierować całą wyprawą pojechał z nami a tak zostaliśmy rzuceni na głęboką wodę... Ja coś tam kumam z roadbooka ,a carrington korzysta z nawigacji w samochodzie, więc postanowiliśmy poprowadzić ekipę. Ruszamy o godzinie szesnastej ,mały deszczyk powoduje, że nie ma lekko ale bez większych przygód nocą docieramy do pięknej polany ,gdzie postanawiamy rozbić obóz. Mała integracja i rozmowy przy „Kubusiu” nie mają końca. Następnego dnia ruszamy w kierunku Cabana Oasa, tam biwakujemy, zajadamy pyszności przygotowane na kuchence turystycznej. Skoro świt pakujemy graty i lecimy w stronę przełęczy Urdele. Po drodze przeprawiamy się rzeczką ,chwila nieuwagi i Rincon pływa. Nie ma to jak kąpiel w lodowatej wodzie w upalny dzionek. Przedni i tylny kufer zalany na szczęście Rincon odpala i mógłby jechać dalej ,gdyby nie suszenie garderoby Marcina. Trzy godziny obsuwy .Następnie wspinamy się na Urdele .Niesamowite widoki rekompensują wszystko. Lecąc dalej dostrzegamy piękną, długą drapkę prowadzącą na sam szczyt i po chwili zastanowienia postanawiamy bez jednego kolegi tam wlecieć. Udało się, lecimy szczytem podziwiając jeszcze ładniejsze widoki. Nie mając drogi powrotnej postanawiamy zjechać około 500 metrów do równoległej drogi. Pion i ukształtowanie terenu powodują ,że sprowadzamy każdego quada w asyście trzech osób .Kolega ,który patrzył z dołu skomentował: „jesteście mocno jeep-nięci, musicie się udać na przymusowe leczenie.” Okazuję się jeszcze ,że w miśku rozerwała się manszeta i przystępujemy do operacji wyciągania półosi na 1800m n.p.m tuż przed zapadającym zmierzchem…Nocą udaję nam się zlecieć na wysokości, gdzie można spokojnie zasnąć. Dopada nas ulewa. Poranne oględziny sprzętów zdradzają, że u Seby jeden amortyzator przedni wylał olej. Lecimy szybkimi szutrami na inne pasmo górskie. Na jednym winklu Seba wywija efektowną rolkę, na pewno w tym pomaga mu niesprawny amortyzator. Lekko pokiereszowany kontynuuje dalszą jazdę. Skrzynka przednia przechodzi do historii. Dzień pełen przygód kończymy przy ognichu i kielichu. Kolejny dzień niesie za sobą znów niespodzianki. Tym razem trudu rumuńskich bezdroży nie wytrzymuje amortyzator w moim miśku wylewając olej. Od tej pory zaczyna się jazda na kangura. Noc pózna ,a do końca trasy mamy jeszcze około 2 godzin. Postanawiamy rozbić graty i omawiamy plan na następny dzień. Ruszamy z samego rana przed nami góra Tarcu główny cel wyprawy. Trasa dojazdowa daje wiele do myślenia widząc ogromne plamy oleju silnikowego porozlewanego na przejeżdżanych głazach .Po dwugodzinnej wspinaczce docieramy na szczyt Tarcu 2190m.n.p.m ,temperatura nie rozpieszcza, zaledwie 11 stopni ale za to widoki nie do opisania. Trzaskamy sesję zdjęciową i opuszczamy mekkę offroadowców. Do hotelu docieramy o godzinie pierwszej w nocy spędzając w tym dniu siedemnaście godzin w siodle. Szybkie pakowanie ,kawa i lecimy do PL.

Sprzęty:
3xG700
1xKQ700
1xRINCON

Usterki:
2x amortyzator
1x osłona przegubu
1x skrzynka /kufer

-- dodano 17.09.2010 21:48 --

Nasze perypetie w Rumunii...

http://www.youtube.com/watch?v=TAdBpsMZoT8