Ukraina 2016 - po raz trzeci

bomba-polak · -- dodano 21.07.2016 07:18 --

Minął rok i po raz kolejny postanowiliśmy wybrać się na Ukrainę z Dzikim z ATV Bieszczady. Jak pamietacie opisałem poprzedni wyjazd w Quadmanii

Nikt kto tam nie był choć raz, kto nie pojechał połaninami nie zrozumie dlaczego tak nas ciągnie na Ukrainę. To co my czujemy może zrozumieć tylko osoba która była w Rumunii lub Ukrainie. Tereny, ich różnorodność, nieprzewidywalność pogody i warunków które masz do pokonania, odległość od jakichkolwiek źródeł pomocy, powoduje że na takich wyjazdach potrafimy wykrzesać z siebie umiejętności które normalnie nawet nie zdajemy sobie sprawy że już posiadamy.
Wyprawa tak jak w ubiegłym roku rozpoczęła się od Ustrzyk Dolnych pozostawiliśmy nasz transport kołowy (quadów) a następnie przekroczyliśmy granicę w Krościenku.
Tym razem ZaZu Quad Team wystąpił w składzie Zmora, Marodrukaro, Bogdan, Krzysiek, Cukier i nowy kolega z okolic Grzesiek na Hondzie. Oprócz nas dołączyli koledzy z Bochni (dwóch Łukaszów) oraz Grzesiek no i wspomniany przewodnik nasz - Tomasz Kudełka (Dziki).

Pierwszy dzień to trasa do naszej bazy na Ukrainie. 85 km w deszczu, upale oraz kurzu...Podłoże jak przystało na Ukrainę zmieniało się nonstop - poczynając od kamienistego, twardej zeschniętej gliny, po jej rozmoczoną wersję, przeszkody w postaci powalonych drzew, ostre zjazdy i trawersy. Ale także śliczne widoki kiedy z dużą prędkością pędziliśmy grzbietami połanin. W ramach jednego z postojów zrobiliśmy zakupy w lokalnym sklepie - powiem tak, chleb jaki tam jest robiony to wspomnienie najfajniejszych czasów kiedy nie mieliśmy w sklepie odmrażanego pieczywa lub z spulchniaczami. To się nazywa chleb jak u Babci

Nie rzadko mijaliśmy pasterzy krów i konie - zawsze staraliśmy się omijać szerokim łukiem takie miejsca, nie sztuka zrobić sobie wrogów z lokalsów lub zrobić krzywdę gadzinom poprzez ich spłoszenie.
Jako ze jechaliśmy przed samą burzą mieliśmy okazje widzieć jak krzątają się ludzie żeby szybko zebrać sianokosy i zboże. Na jednym z filmów zamieszczonych poniżej mamy ujęcie jakimi dziwnymi pojazdami Ukraińcy zwożą siano.

Napotkaliśmy różne przeszkody.

Dzień zakończyliśmy po 8 godzinach podróżny w terenie - także w deszczu i uciekając przed burzą ale za to wieczorem tradycyjnie przy mineralnej :pijoki:

, piwku oraz wygrzewając się w Czanie :metal:

. Warto wspomnieć o kuchni ukraińskiej - jedzenie jak ten chleb jest po prostu naturalne i z własnego chowu lub zbieractwa.
W życiu nie jadłem tak świetnego sosu z kurek z czosnkiem. Notabene to jedna z specjalności kuchni Ukraińskiej - czosnek jest wręcz we wszystkim (nawet w ketchupie) a z ziemniaków.... chyba zrobili doktoraty kuchenne - ziemniaki na 1001 sposobów to tylko na wschodzie :DDD:

wykres wysokościowy dnia pierwszego

Załącznik:

Wykres wysokości trasy Polska - Ukraina dzien 1.PNG [ 31.9 KiB | Obejrzany 12052 razy ]

Kolejny dzień przywitał nas piękną ale niestety upalną pogodą.
W czasie dyskusji wieczornej Dziki podjął wyzwanie i zaproponował nam nową trasę do pokonania w ramach ktorej jako pierwsi mieliśmy przejechać dwie połaniny (koło Pikuja oraz Równą z pozostałościami po bazie rakiet atomowych)
Całość trasy jak się poźniej okazało to 170 km.

Na trasie zaliczyliśmy bardzo strome podjazdy i zjazdy, podróż po wyschniętym krycie rzeczki - która to dała się nieźle we znaki naszym quadom i osłoną dołu. Nie wyobrażam sobie tam jazdy bez osłon aluminiowych. W czasie trasy zaliczyliśmy kilka awarii - no i rekord.. Krzysztof wykonał wymianę manszety w Miśku w ciągu 15 minut. :pop:

Oprócz tego naprawiliśmy ściągniętą gumę u Cukra i przebitą (sklejoną cyjanopanem) oponę Bogdana. Jak się okazało mój kompresor...wyraźnie się przydał.

Najtrudniejsza awaria przytrafiła się kolegom z Bochni - urwana linka gazu, mogła zniweczyć dalsza podróż :bezradny:

Na szczęście zasób narzędzi Grzesia z ATV Bieszczady i pomoc kolegów z ZaZu umożliwiła dalszą podróż. A baza na szczycie góry zrobiła wrażenie - jak się dowiedzieliśmy 5 km podjazd (z drugiej strony) po utwardzonych betonkach wykonywały wyrzutnie nuklearne w ciągu ....1,5 dnia :kier:

.
Widoki zrekompensowały nam trudy podróży no i oczywiście my betonkami nie podróżowaliśmy. Warto zwrócić uwagę na wykresy które umieściłem poniżej - przewyższenie 1000 m ...uwierzcie to naprawdę ostre wspinanie się do góry/a później zjazd. Nie dość że stromo to psychika robi swoje - jak się pomyśli co by było gdyby sprzęt się zrolował... odkręcić rejstrację i to wszystko :bojesie:

Przyznam że jak wierzę w możliwości CF 500 (kaczupów jak je nazywaliśmy) to chyba jednak nie dały by tym razem radę. - jednak podjazdy rok temu były mniejsze, krótsze i temperatura otoczenia bardziej sprzyjająca.
W drodze powrotnej planowaliśmy jeszcze przebijać się przez Pikuja...niestety gotujące się wszystkie quady zmusiły nas do zaliczenia "ukraińskich asfaltów" i taśtasiając się 50 km/h dojechaliśmy do bazy.

Załącznik:

Komentarz do pliku: wykres dnia drugiego

Wykres wysokości Pikuj - Rowna.PNG [ 20.2 KiB | Obejrzany 12052 razy ]

Trzeci dzień planowaliśmy wracać terenem ale nagłe bardzo mocne opady i burza spowodowały że podjelismy decyzję powrotu najprostszą drogą ..jak się wkrótce okazało dycyzja jak najbardziej słuszna. Awaria KQ Grzeska - sprzęgło - i na dodatek dziurawa opona, spowodowały że jednyna metoda powrotu to w grupie z holowanym quadem.

Generalnie na wyjeździe zaliczyliśmy aż 8 awarii technicznych i gotujące się quady przez zabłocone i zapchane chłodnice. Jednak uważamy ze był to bardzo dobry wyjazd, gdzie mogliśmy pojeździć bardzo technicznie i sprawdzić czy to co nauczyliśmy się przez ostatni rok procentuje.
Ja osobiście testowałem też VIPRy, ale o tym przeczytacie już w najbliższej Quadmanii.

Dzięki wszystkim za uwagę i miłego ogładania

Regulamin forum

Ukraina 2016 - po raz trzeci

Kto jest na forum